Het is vandaag precies 25 jaar geleden dat de wereld kennismaakte met The Sims. Miljoenen mensen over de hele wereld bouwden in het computerspel hun eigen virtuele wereld en maakten hun eigen Sims. Een kwarteeuw later is het spel nog altijd erg populair.

The Sims, uitgebracht door het Amerikaanse Electronic Arts en ontwikkeld door Maxis, was een vervolg op hun simulatiespel Sim City, waarin je een stad kon bouwen. Bedenker Will Wright zou erop gekomen zijn doordat hij zijn huis verloor bij een brand en een nieuw huis moest bouwen.

“Ik kan me herinneren dat ik tijdens het spelen van Sim City altijd al benieuwd was naar wat er binnen in de gebouwen in die stad gebeurde”, zegt Len Maessen, gameredacteur bij NRC. “The Sims maakte het mogelijk om achter die gevels te kijken. Dat voelde als een revolutie.”

In het spel kun je naar eigen inzicht een huis bouwen, meubels kiezen, het geslacht en de geaardheid van je Sims bepalen, hun kleding kiezen en hun levens bepalen. Ook kun je je Sims relaties laten beginnen, kinderen laten krijgen en ze zelfs vermoorden.

Toch is niet alles te sturen, want de Sims hebben ook een eigen wil. Zo kunnen ze besluiten om een bevel van een speler compleet te negeren.

Toen het spel in 2000 op de markt kwam was het meteen een hit. Een van de belangrijkste redenen voor die populariteit is volgens Maessen de maakbaarheid van het leven van je Sims.

“Het is een soort visie op het dagelijks leven waarin jij als speler alles helemaal zelf kunt bepalen. Een plek waar je je kan uitleven met je eigen ‘wilde woondromen’ en de levens van de poppetjes precies zo kan invullen als je wilt. Je kunt een heerlijke soap creëren of je eigen droomleven.”

Zwembadtrapje

Ook het eerder genoemde ombrengen van de poppetjes lijkt belangrijk voor de aantrekkelijkheid van het spel. Het trapje weghalen uit het zwembad is waarschijnlijk wel de bekendste methode om een eind te maken aan het leven van een Sim.

“Veel jonge spelers vinden het toch wel leuk om te zien wat er gebeurt als hun Sim doodgaat”, zegt Maessen. “De maker heeft daar later nog op ingespeeld door de Sims in gesprek te laten gaan met Magere Hein. Ze kunnen hem dan smeken om hun Sim terug te brengen.”

Onder de tientallen miljoenen spelers wereldwijd zijn veel vrouwen en veel spelers die zichzelf niet als ‘gamer’ definiëren, zegt Maessen. “Ik hoor vaak mensen zeggen: ‘ik speel eigenlijk geen games, maar wel The Sims’.”

“Het voelt voor veel mensen niet echt als een game omdat de stereotypen over games, zoals dat er met vuurwapens tekeer moet worden gegaan, hier niet spelen. Het is veel meer gericht op rust en maakbaarheid. God spelen en in je eigen tempo doen waar je zin in hebt. En ondertussen vergeet je even de echte wereld om je heen.”

Alle soorten relaties

Vanaf de eerste versie waren alle soorten relaties mogelijk voor de Sims, dus ook relaties met het eigen geslacht. “Dat was revolutionair, maar gebeurde eigenlijk een beetje per ongeluk. Binnen het bedrijf was een hoop gehakketak over of dat wel of niet moest kunnen. Tijdens de presentatie van het spel voor de pers lieten ze per ongeluk een versie zien waarin dat kon en daarin begonnen toen twee vrouwen elkaar te zoenen. Daarna konden ze dat er natuurlijk niet meer uithalen.”

In latere versies van het spel konden mensen van hetzelfde geslacht ook trouwen en werd er steeds meer ingezet op diversiteit. Er kwamen meer huidskleuren voor de Sims en ook bijvoorbeeld in het eten van de Sims kwam steeds meer culturele verscheidenheid.

In totaal verschenen van het spel vier versies en een enorme reeks aan uitbreidingspakketten. Het spel kan ook zonder uitbreidingen worden gespeeld, maar dat is volgens Maessen wel een beetje saai, omdat er dan veel opties ontbreken. “Het is wel erg vercommercialiseerd. Als je al die uitbreidingen koopt, ben je honderden of misschien wel duizenden euro’s kwijt.”

Ook na 25 jaar trekt het spel nog steeds nieuwe spelers. In 2024 kwamen er 15 miljoen nieuwe spelers bij, zegt Electronic Arts. Misschien dat de wereld van de Sims, zonder vooroordelen over gender, geslacht, leeftijd of achtergrond en zonder discriminatie, nu meer dan ooit in een behoefte voorziet om aan de harde werkelijkheid te ontsnappen.